ÖZ
Jane Campion’un Piyano isimli filmi, kadının ataerkil düzene karşı mücadelesi ve kendini bu geleneksel düzen içinde bir özne olarak konumlandırma çabası üzerinden kurgulanmıştır. Filmin ana ekseni, kadının kimliğini bulma mücadelesi, cinsellik ve arzu kavramları üzerinden kendini tanımlama üzerine inşa edilmiştir.
Makalemiz kapsamında inceleyeceğimiz Piyano filmi hem dünya sinemasında hem de ülke sinemamızda sıklıkla karşılaşılan çatışmanın ana öznesi olarak iki erkek ve bir kadın ilişkisi konumlandırılmıştır.
Makalemiz kapsamında inceleyeceğimiz Piyano filmi hem dünya sinemasında hem de ülke sinemamızda sıklıkla karşılaşılan çatışmanın ana öznesi olarak iki erkek ve bir kadın ilişkisi konumlandırılmıştır. Jan Chapman üzerinde çok fazla konuşulan bu klişeyi sessizlik kavramı ile sentezleyerek insan hikâyesi üzerinden kadının varoluş mücadelesinin anlatmayı hedeflemiştir. Filmde ana imgelem olarak karşılaşılan piyano imgesi, özel mülkiyetin, özne olamayan ve nesneleştirilen kadın kimliğinin bir yansıması olarak ortaya çıkmaktadır. İncelememiz kapsamında, ataerkil düzen içerisinde varoluş mücadelesi veren Ada karakteri feminist kuram ve psikanalist yaklaşım çerçevesinde analiz edilecektir.
Anahtar Kelimeler: Sinema, Feminist Kuram, Egemenlik, Kadın, Ataerkil
Yazarlar: Hakan Alp – Kenan Subaşı
Dergi: Uluslararası Akademik Birikim Dergisi